Plaatjes zeggen meer dan woorden…

Het is de zoveelste wetenschappelijke studie die tot de conclusie komt dat het met onze planeet niet echt best gesteld is (via Mens heeft aarde over grenzen geduwd, blijkt uit ‘gezondheidscheck voor planeet’ (nos.nl)). En terwijl ik dat lees en dit bericht schrijf, kijk ik naar buiten en zie ik een stralend blauwe lucht met een zonnetje wat net boven het huis van de overburen uit komt. Hoezo, niet best gesteld?

Schijn bedriegt.

Er is wel degelijk wat aan de hand met onze planeet. Of je nou #klimaatontkenner bent, of #klimaatactivist, er valt niet meer te ontkennen dát onze wereld aan het veranderen is. Dat het warmer wordt merken we allemaal. Of je nou in Nederland woont, of in Griekenland of in Canada. Iedereen voelt in meer of mindere mate wel dat het vaker warm is. Of extremer. ‘Nou, lekker toch?!’.. Tja, soms wel. Maar het is ook ontkennen van een grote verandering. En misschien wel de angst voor die verandering en de onzekerheid die erbij komt kijken.

Ik denk dan ook dat de mate waarin je klimaatverandering ziet als een ‘probleem’ sterk samenhangt met je eigen psyche. Het is groot, het is veel en er is enorme onzekerheid. En wat is dan lekkerder dan zeggen: ‘Nou, lekker toch, lekker vaker naar het strand!’. En dan vervolgens te blijven doen wat je al deed. Verandering vraagt veel.

Maar verandering is wel noodzakelijk.

Het is namelijk niet zo dat het alleen maar warmer wordt. Er gaat tegelijkertijd ook een enorme hoeveelheid aan biodiversiteit verloren, mede doordat we gigantische hoeveelheden stikstof de wereld in helpen. We vervuilen onze aarde met allerlei chemicaliën, denk aan PFAS en andere aanverwante stoffen. We ontbossen in hoog tempo sommige delen van de wereld. En dat alles om zo veel mogelijk en zo goedkoop mogelijk te maken en consumeren. Fijn op de korte termijn, maar bizar slecht op de iets langere termijn. Alles hangt samen met elkaar. En daarom: het is groot, het is veel en er is enorm veel onzekerheid.

Maar in die hele storm van angstaanjagende, maar soms ook positieve, berichten val ik voor mezelf altijd terug op de paar dingen die ikzelf in de hand heb voor thuis:

• Ik eet (veel) minder vlees (stikstof, CO2, biodiversiteit).
• Ik pak vaker de fiets of ga lopen (CO2).
• Ik probeer minder nieuwe spullen te kopen (CO2, grondstoffen).
• Ik probeer zoveel mogelijk biologisch/organisch te gebruiken, zonder chemicaliën (vervuiling).

Maar ook voor op kantoor, zoals:

• We schrijven steeds meer #circulaire en #hernieuwbare materialen voor.
• We werken bewust aan het reduceren van onze CO2 uitstoot, bijvoorbeeld door elektrisch vervoer.
• Onze klimaatinstallatie wordt steeds beter ingesteld, waardoor er minder gas nodig is.
• We scheiden ons afval steeds beter.
• Bedrijfsuitjes doen we ook steeds bewuster.

Helpt het? Ja. Merk ik dat direct? Nee. Ik krijg geen schouderklopje van het klimaat. Maar daar zou je het ook niet voor moeten doen. Het moet logisch zijn. Zaken die vervuilen moeten we beperken. En dat begint bij bewustwording en kleine stappen.

Worstel je hiermee? Bel me eens. Of app me. Ik weet het ook niet, maar gezamenlijk komen we vast een stapje verder!