Vooruitblikken met de oprichters: De toekomst van Drietech & Verhoef

De toekomst van de installatietechniek

Als er over de toekomst wordt nagedacht, zien de heren veel mogelijkheden. Ook als het gaat om de toekomst van de sector zelf: “Installatietechniek heeft de afgelopen tien à vijftien jaar een veel prominentere rol gekregen in zowel nieuwbouw als renovatie,” begint Attila. “Die ontwikkeling zal alleen maar verder toenemen.” Daarop inhakend noemt Frans het belang van vakmanschap voor die ontwikkeling: “De komende jaren moeten we daarom blijven investeren in het ambacht, want dat is wat installatietechniek is. En iedereen die bij ons werkt, verdient die investering. Zeker nu de sector zo hard innoveert en groeit, zoals Attila zegt. Wij zijn vakmensen in een sector waar goede opleiding veel tijd en aandacht vergt. Die ruimte moeten we elkaar gunnen.” “Inderdaad.” Jeroen knikt instemmend. “Wat je merkt is dat er in de markt echt een tekort aan technische vakmensen is, terwijl de vraag blijft groeien. Hierdoor komen ook partijen die mindere kwaliteit leveren, bovendrijven. Voor ons betekent dit dat we kritisch moeten blijven kijken naar ons eigen werk: doen we het écht goed? Is ‘goed’ wel goed genoeg? Ik denk dat het voor de komende tijd juist onze kracht is dat we hier zo bewust mee bezig zijn.”

“Precies, maar dat is niet het enige,” reageert Leo. Hij wijst ook op de vele kansen die duurzaamheid biedt: “Daarnaast ligt er nog veel werk voor ons op het gebied van energie en duurzaamheid. Zolang we ons blijven verdiepen, liggen daar ook veel kansen voor onze organisatie om de toekomst mede vorm te geven. Maar dat vraagt wel om de juiste investering en inzet.” Attila ziet dit eveneens zo: “Onze kennis en kunde moeten we gericht inzetten, met oog voor de bredere impact.” Hij legt uit dat techniek een middel moet blijven en geen doel op zich mag worden. “Neem de discussies rond netcongestie en zonnepanelen: daarbij gaat het niet alleen om winst, maar om de effecten op het klimaat en een gezonde leefomgeving. Ik hoop dat de sector de kortetermijnvisie steeds meer loslaat en zich richt op duurzame oplossingen op de lange termijn.”

Frans rondt af met een reflectie op de gezamenlijke verantwoordelijkheid binnen de sector: “In de bouw draait het uiteindelijk niet alleen om techniek, maar om de kracht van samenwerken. De kernwaarde van het leven is niet voor niets ‘samenleven’. In de bouw is dat net zo belangrijk. Of het nu gaat om onze compagnons, medewerkers, opdrachtgevers of zelfs concullega’s – bouwen doen we samen. Alleen zo kunnen we die langetermijnvisie waarmaken die we hier zo belangrijk vinden.”

De toekomst van Drietech & Verhoef

We verleggen het gesprek van de sector naar het bureau zelf. De oprichters zijn het erover eens dat Drietech & Verhoef een stevige basis heeft gelegd om de toekomst vol vertrouwen tegemoet te gaan. “In een organisatie waar je welvaart en vertrouwen ervaart, ontstaat verantwoordelijkheid,” vertelt Frans. “We hebben een cultuur opgebouwd waarin mensen zich ontwikkelen en waarin kennisdeling vanzelfsprekend is. Dat is de basis waarop we verder willen bouwen.” Leo knikt en voegt daaraan toe: “Als we de huidige koers aanhouden en ons blijven verdiepen in kwaliteit, ligt er een gezonde basis om de komende tientallen jaren met een gerust hart tegemoet te gaan.”

Jeroen vult dit aan met het belang van hun bijdrage aan de verduurzaming in de bouw, want ook daar is nog een slag te slaan: “We doen werk dat ertoe doet, werk dat verschil maakt. Die impact willen we de komende jaren uiteraard blijven maken. En hoe meer mensen mee willen doen, hoe beter.” “Er is in ieder geval genoeg te doen,” reageert Leo. “Eens,” haakt Attila in. “Je ziet wel eens op social media dat mensen samen komen om een riviertje in een dag schoon te maken. Zo simpel is het dus. Of althans, dat kan het zijn. Als je weet wat het probleem is en accepteert dat het opgelost moet worden, kun je ook echt nuttige actie ondernemen. Dat is mijn ideaalbeeld voor de toekomst, en ik denk dat wij daar een mooie bijdrage aan kunnen leveren.”

Hoe Drietech & Verhoef dat gaat doen? Jeroen heeft het antwoord direct klaar: “Niet alleen zeggen wat anderen moeten doen, maar zelf ook doen. Oftewel, ‘practice what you preach’ (in mijn beste Engels).” “Of door bijvoorbeeld kritische vragen te blijven stellen,” vult Attila aan. “Wat gaan we vandaag doen om morgen beter te maken? En elkaar durven aan te spreken om dat dan voor elkaar te krijgen.”

Ook Frans ziet communicatie als belangrijk onderdeel van dat proces: “Open communicatie is key. Daarom moeten we ons best blijven doen om onze werkplek aangenaam, stimulerend, leerzaam en saamhorig te maken. Niet alleen als het over duurzaamheid gaat, maar op elk gebied.” Dat is precies iets wat Leo kan beamen. Hij reageert dan ook direct: “Dat is wel hoe je jouw eigen ideaal aan het voetlicht kan brengen bij opdrachtgevers, toch Frans? Enerzijds goed luisteren en anderzijds jouw kennis en expertise op de juiste wijze teruggeven. Ik hoop dat ik dat stukje van het werk door heb kunnen geven aan de jongere generatie. Daar mogen jullie nu mee verder…” Leo glimlacht. “Dat denk ik wel Leo!” antwoord Frans.

“En natuurlijk dat de groep net zo leuk blijft qua spirit, betrokkenheid en werkgeluk”, vult Jeroen aan. “Dat is wel iets magisch hier. Iedereen herinnert zich zijn eerste of meest bijzondere baan nog wel. Ook voor de mensen hier wil ik dat ze dat altijd positief blijven herinneren.” “Zeker!” zegt Attila. “De kunst is dat je daarbij vraagt of mensen bereid zijn om bij te dragen, al is het maar in de kleinste vorm. Je hoeft alleen maar een beginnetje te maken. Als je een sticker in de winkel koopt, is het hoekje loskrijgen soms super lastig. Maar als het hoekje eenmaal los is, gaat de sticker heel makkelijk los. Dus we gaan ons focussen op het hoekje van de sticker bij mensen. Dan wordt verschil maken toch wel echt makkelijker met elkaar.” Frans lijkt het gesprek samen te vatten in één zin: “Kortom, we zijn allemaal stickers.” “Inderdaad,” sluit Attila af.